मधाचा पीर तो...

त्याच्या मनात मध होतं,
ओथंबून काठोकाठ...
मला पाहतांना,
माझ्याशी बोलतांना,
ओसंडायच ते
इतकं
की उमटायचच...

इतकं उचंबळून येणारं मध
संपेल कधीतरी...
म्हणून,
ती मिठास
राखून ठेवली
मनाच्या तळघरात...

त्या दूर...
त्याही नकळत...

आता,
आत्मधून...
जाणवत राहते ती मिठास
बोलले की त्याचे शब्द
बघीतलं की त्याची नजर...

मधाचा पीर तो

... माझ्याही आधी त्या तळाच्या पार
पेरा पेरात मध पेरुन गेलाय ...
__________________________

फेशियल

14:48 by Unknown 3 comments
कुठे बाहेर... जायचं असेल तर
बाया फेशियल करतात
मग चेहरा इस्त्री केल्यासारखा सवान
बाकी शरीर... आणि मन तसच
चुरगाळलेल...

कोरलेल्या भुवयांच्या प्रत्यंचावर
अधिकच ताणल्या गेलेलं...

बहुधा......
__________________________