काय बरं ओळ होती ती...
जी भाजी चिरतांना कापल्या गेली
पोळी शेकतांना करपली
धुता धुता धुतल्या गेली
काय बरं ओळ होती ती...
जी गव्हासोबत दळल्या गेली
निवडतांना फेकल्या गेली
शिजवण्याच्या नादात गळून पडली
काय बरं ओळ होती ती...
जी घासासोबत भरवल्या गेली
जी बाहूगर्दीत निसटली
जी व्याकुळ आठवणीत चिणल्या गेली
काय बरं ओळ होती ती...
जी कि-बोर्डावर विरुन गेली
फायलींमधे हरवली
हिशेबात जास्तीची
म्हणून चालली गेली
काय बरं ओळ होती ती...
जी चहासोबत वाफवल्या गेली
कातर वेळी उदास झाली
परत परत उठून कामात हरवली
काय बर ओळ होती ती
जी सुईतील दोराखालून निसटली
वाळत काढतांना दोरीवरच राहीलीय
जी खिराडीवरील दोरीतून
सर करीत खळकण बुडाली
काय बरं ओळ होती ती...
__________________________
25 February 2014 at 14:43
अप्रतिम ... खऱ्या अर्थाने स्त्री कविता
26 February 2014 at 10:30
आभार...!